Als ik ergens kom en mensen krijgen te horen dat ik diëtiste ben, begint de waslijst aan vragen. Aan de hand van deze vragen ontdekte ik dat er nog veel taboe hangt rond het woordje dieet. Daarom deze verduidelijking: een dieet wijst op een tijdelijke wijziging in een eetpatroon. Dit zorgt op korte termijn voor gewichtsverlies maar het is niet de bedoeling dit de rest van je leven te volgen. Bij bepaalde diëten zou dit ook erg onverantwoord zijn. Denk hierbij aan het ‘soepdieet’, ‘fruitdieet’ of dé grote hype van vandaag het proteïnedieet. Diëten omwille van een medische reden vb. coeliaki, diabetes, ... is een ander verhaal. Ik ben geen voorstander van diëten. Dit zal waarschijnlijk ook met mijn karakter te maken hebben maar als iemand mij zegt wat ik niet mag eten, mag je er zeer van zijn dat ik het een uur laten in mijn handen heb. Met dit in het achterhoofd werk ik dus voornamelijk op het wijzigen van een levensstijl. Waarbij er veel aandacht wordt geschonken aan een persoonlijk aanpak. Waarbij er een balans is tussen dagelijks gezonde voeding en ruimte voor iets minder gezonde voeding. Daarnaast is het ook vaak interessant ons af te vragen waarom we eten? Eten we omdat we honger hebben of omdat het van ons verwacht wordt? Misschien wel uit frustratie of uit het gevoel van eenzaamheid. Is het hier dan voldoende te zeggen: ‘stop daar dan mee’. Nee, de oorzaak ligt vaak veel dieper en ook hierbij is het belangrijk om de triggers op te sporen die ons aanzetten tot eten. Eens deze triggers benoemd zijn, kunnen we hier verder op werken en alternatieven zoeken zodat we onze gevoelens kunnen plaatsen, zonder afleiding te zoeken in de koekenkast.